13.4.10

SIN REMEDIO

Entonces descubrí que sonreír era más fácil de lo que creía.

(bueno, vale, lo reconozco; me lo enseñaste tú)

5 comentarios:

òscar dijo...

Ensenyar a somriure i, òbviament, somriure són símptomes inequívocs de ser de bona pasta. És una de les millors proves del cotó per les persones.

Anónimo dijo...

De nada..un placer enseñarte lo que quieras..jijiji

Mul dijo...

Que guay que sonrías niña ;-)

DANI dijo...

JO encara no he aprés a fer-ho de veritat ;((

Petons contents

niña de azucar dijo...

òscar per sort m'envolten persones de una pasta ben dolça :)

Hipérica mucho mejor sonreír no??? Tú enséñame a ganar a los bolos jodía!!

Al, me repito...gracias a las personas dulces que encuentro en mi vida ;)

DANI quan ho facis...ja ho tindràs aprés per sempre!! :)